توضیحاتی درباره انواع آسفالت

یکی از مواد پر کاربرد آسفالت می باشد که از مخلوط قیر، شن و ماسه تشکیل شده است. این ماده چسبنده در کاربرد های مختلفی استفاده می شود که پوشش جاده و خیابان ها مهم ترین موارد کاربرد استفاده از آن می باشند. این ماده دارای انواع مختلفی است که بسته به کاربری از آن استفاده می شود. نسبت ترکیب هر یک از متریال های مورد استفاده در نوع آن متفاوت می باشند و کاربری آن را تغییر می دهند. همچنین میزان ضخامت لایه و کوبیدن مواد تشکیل شده نوع آسفالت را تعیین می کند.

انواع آسفالت و لایه های آن

لایه های سرد و گرم دو نوع آسفالت می باشند. مصالح سنگی مورد استفاده در این لایه حرارت داده نمی شود. استفاده از این نوع لایه در جاده های پر تردد توصیه نمی شود. نوع گرم یا بتن آسفالتی نوع دیگر این عایق می باشد. این نوع از لایه، ترکیبی از مصالح سنگی با دانه بندی مرغوب و قیر خالص می باشد که به آن حرارت 80 تا 170 درجه داده می شود. از این نوع در جاده های پر تردد و اتوبان ها و جاده های با تردد ماشین سنگین استفاده می شود.

آسفالت از سه لایه اساس، رویه و آستر تشکیل شده است. نوع اساس پایین ترین لایه که از نوع گرم و یا سرد نیز استفاده می شود و به اصطلاح لایه زیر سازی نام دارد. رویه یا توپکا در تماس با محیط قرار دارد و دارای دانه بندی کوچکتری نسبت به لایه اساس است. لایه آستر نیز دارای دانه های درشت تری است که عمر و مقاومت آن به طور مستقیم به این لایه بستگی دارد.

موارد استفاده از این لایه

آسفالت از سنگ دانه های شکسته و شن و قیر ساخته شده است که در دماهای مختلفی ساخته می شود. استفاده از این عایق در کف سازی معابر، خیابان ها، جاده ها و برای جلوگیری از فرسایش خاک می باشد.